حضرت زينب(سلام الله عليها) در يکي از روزهاي سال ششم هجري قمري خانه پاک علي(عليه السلام) و فاطمه(سلام الله عليها) با شادي و سرور به پيشواز نورسيده اي مي رفت. دختري که سومين فرزند خانواده و اولين دختر حضرت اميرالمؤمنين و حضرت فاطمه(سلام الله عليها) بود. حضرت زينب(سلام الله عليها) در روز پنجم جمادي الاول سال ششم هجري قمري در مدينه به دنيا آمد. (1) وقتي حضرت زينب به دنيا آمد رسول اکرم(صلي الله عليه و آله و سلم) در سفر بود. صبر کردند تا پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) بازگردد و همانند حسن(عليه السلام) و حسين(عليه السلام) نام اين کودک را نيز از ملکوت بياورد. وقتي ايشان ...
متن کامل
حضرت زينب(سلام الله عليها)
در يکي از روزهاي سال ششم هجري قمري خانه پاک علي(عليه السلام) و فاطمه(سلام الله عليها) با شادي و سرور به پيشواز نورسيده اي مي رفت. دختري که سومين فرزند خانواده و اولين دختر حضرت اميرالمؤمنين و حضرت فاطمه(سلام الله عليها) بود. حضرت زينب(سلام الله عليها) در روز پنجم جمادي الاول سال ششم هجري قمري در مدينه به دنيا آمد. (1) وقتي حضرت زينب به دنيا آمد رسول اکرم(صلي الله عليه و آله و سلم) در سفر بود. صبر کردند تا پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) بازگردد و همانند حسن(عليه السلام) و حسين(عليه السلام) نام اين کودک را نيز از ملکوت بياورد. وقتي ايشان برگشتند علي(عليه السلام) دختر را در آغوش مبارک پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) نهاد و منتظر نزول وحي شدند پس جبرئيل نازل شد و فرمود: نامش را زينب بگذاريد و آن گاه از سرنوشت کودک خبر داد.
پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) زينب(سلام الله عليها) را بوسيد و صورت بر صورتش گذاشت و اشک از چشمان مبارکش جاري گرديد. عرض کردند: اي رسول خدا، سبب گريه شما چيست؟ فرمود: اين دختر در مصيبت ها شريک حسين است.
کنيه حضرت زينب(سلام الله عليها) ام المصائب، ام الرزايا و ام النوائب بود. همچنين از القاب آن حضرت صديقه صغري، عصمت صغري، عقيله بني هاشم بود.
همسر ايشان عبدالله بن جعفر بن ابي طالب از چهره هاي درخشاني است که ياد و نام او در تاريخ ثبت شده است. پدرش يعني جعفر بن ابي طالب پسر عموي پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) و برادر حضرت علي(عليه السلام) در جنگ موته به شهادت رسيد. (2) زندگي حضرت زينب(سلام الله عليها) به همان اندازه که آکنده از قداست، پيراستگي، پاکدامني، پرهيزکاري و شرافت است، آميخته با حوادث ناگوار، مصيبت ها و جريانات اندوهباري بود که از اوان کودکي تا پايان عمر بر آن بزرگوار وارد گرديد. پنج ساله که بود جد بزرگوارش پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) از دنيا رفت و شاهد ماجرايي بود که نامردان سقيفه نشين براي بيرون آوردن پدرش حضرت علي(عليه السلام) از خانه براي گرفتن بيعت، به آن خانه هجوم آورده و با آتش زدن در خانه نزديک بود به سوختن اهل آن منجر شود و ...
بعد از چند ماه مادر بزرگوار خويش را از دست داد و همواره شاهد خانه نشيني پدرش حضرت اميرالمؤمنين بود و همچنان بر سختي ها در طول زمان صبر مي کرد.
پس از شهادت پدر شاهد مظلوميت برادرش امام حسن(عليه السلام) بود و...
در دوران خلافت حضرت علي(ع) در کوفه ايشان نيز در آنجا اقامت داشت و از نزديک در هدايت مردم ونشر معارف اسلام، عهده دار وظايفي بود. يک سال بعد از اقامت در کوفه گروهي از زنان، شوهران خود را به خدمت امام فرستادند و پيام دادند که ما شنيده ايم زينب کبري نيز مانند مادرش از علم و دانش فراواني برخوردار است لذا اجازه فرماييد از خرمن علمش برخوردار شويم. (3) امام اجازه دادند و جلسه درس و تفسير قرآن حضرت زينب(سلام الله عليها) آغاز شد. يک روز ضمن اينکه حضرت زينب آيه «کهيعص» از ابتداي سوره مبارکه مريم را تفسير مي کرد، اميرالمؤمنين(عليه السلام) وارد شد و سخنان او را در مورد اين آيه شنيد، سپس فرمود: دخترم در اين کلمه رمزي نهفته است و به مصيبتها و مشکلاتي که به شما وارد مي شود اشاره دارد. (4) بعد از شهادت امام مجتبي(عليه السلام) و آغاز قيام حسيني(عليه السلام) ايشان همراه برادر خويش بودند.
از همان نخستين لحظاتي که سپاهيان امام حسين(عليه السلام) در سرزمين کربلا فرود آمدند، نقش حضرت زينب بيش از پيش حساس شد. امام سجاد(عليه السلام) فرموده اند شبي که در آن فرداي آن روز پدرم شهيد شد عمه ام زينب از من پرستاري مي کرد. (5)
در بالاي قتلگاه و بر سر بالين برادر بزرگترين و در عين حال کوبنده و رساترين افشاگري انقلابي را ندبه کرد. در قصر يزيد با سخنراني معروف خود آبروي خاندان بني اميه را برد و مردم را روشن کرد. همان طور که در تولد حضرت زينب در تاريخ اختلاف است درباره زمان وفات و محل دفن ايشان هم اختلاف است. البته به طور حتم ايشان تا يکسال بعد از واقعه کربلا زنده بوده اند.
کلمات و فرمايشات گهربار آن حضرت در خطبه هايي که از ايشان روايت شده است خود قوي ترين دليل بر کمال فصاحت و بلاغت آن بانوي بزرگوار مي باشد به گفته امام سجاد ايشان داناي بدون آموزگار و فهميده بدون فهماننده بود.
حضرت زينب(سلام الله عليها) شيرزن دشت کربلا سرانجام پس از عمري دفاع از طريق حقه ولايت و امامت در 15 رجب سال 63 هجري قمري در ضمن سفري که به همراه همسر گراميشان به شام رفته بودند وفات نمود. و در آنجا به خاک سپرده شد.
1. قطعه اي از بهشت، ص 648.
2. مغازي واقدي، ج 2، ص 576.
3. اعيان الشيعه، سيد محسن امين.
4. بانوي شجاع اسلام، زينب کبري، محمدجواد مغنيه.
5. مرقد عقيله، زينب(سلام الله عليها)، ص 45.
______________________________________________________________________________________________
تهیه و تنظیم: احسان آذرکمند
متن کم
