دکتر محمد مفتح حاج شيخ محمد مفتح فرزند شيخ محمود در بيست و هشتم خردادماه 1307 هجري شمسي در محله چهل پله همدان متولد گرديد. وي از همان دوره ابتدايي زندگي خويش همراه پدر به مجالس سخنراني ميرفت و گاه به عنوان پامنبري به ذکر مصيبت مي پرداخت. وي مقدمات ادبيات فارسي و عربي را از پدر آموخت و ذوق ادبياش نزد وي شکوفا شد. پس از پايان دوران دبستان، به تشويق پدر و نيز اشتياق دروني، در سال 1315 وارد حوزه علميه همدان شد و به مدت هفت سال در اين حوزه به فراگيري مقدمات و سطح فقه و اصول، کلام و حديث و منطق پرداخت و سرآغازي شد بر بسياري از کوشش هاي فرهنگي و آموزشي ...
متن کامل
دکتر محمد مفتح
حاج شيخ محمد مفتح فرزند شيخ محمود در بيست و هشتم خردادماه 1307 هجري شمسي در محله چهل پله همدان متولد گرديد. وي از همان دوره ابتدايي زندگي خويش همراه پدر به مجالس سخنراني ميرفت و گاه به عنوان پامنبري به ذکر مصيبت مي پرداخت. وي مقدمات ادبيات فارسي و عربي را از پدر آموخت و ذوق ادبياش نزد وي شکوفا شد. پس از پايان دوران دبستان، به تشويق پدر و نيز اشتياق دروني، در سال 1315 وارد حوزه علميه همدان شد و به مدت هفت سال در اين حوزه به فراگيري مقدمات و سطح فقه و اصول، کلام و حديث و منطق پرداخت و سرآغازي شد بر بسياري از کوشش هاي فرهنگي و آموزشي و علمي وي. در عين حال در شکلگيري شخصيت و انديشههاي وي نقش برجسته و تعيينکننده آيتالله آخوند ملا علي معصومي همداني که در حکمت و عرفان يد طولائي داشت، مؤثر بود.
شيخ محمد مفتح در شانزده سالگي عازم قم گرديد و ضمن سکونت در يکي از حجرههاي مدرسه دارالشفا، عليرغم برخي مشکلات توانست به دليل ذوق سرشار، همت بالا و اساتيد برجسته طي دو سال با فراگيري رسائل، مکاسب و کفايه در زمره فضلاي حوزه قم قرار گيرد. از اساتيد وي ميتوان از حضرات آيات مجاهد تبريزي، محقق داماد، علامه طباطبايي، ابوالحسن رفيعي قزويني و آيات عظام بروجردي، گلپايگاني، مرعشي نجفي و امام خميني ياد کرد.
وي در عين حال به تحصيلات دانشگاهي روي آورد و در رشته معقول دانشکده الهيات و معارف اسلامي دانشگاه تهران مشغول تحصيل شد و در سال 1346 توانست در رشته الهيات مدرک دکترا دريافت نمايد. پاياننامه وي با راهنمايي استاد مطهري و مرحوم راشد تحت عنوان پژوهشي در نهج البلاغه با درجهاي عالي پذيرفته شد.
دکتر محمد مفتح پس از دستيابي به مدارج حوزوي و دانشگاهي به تدريس سطوح عالي فقه و اصول و منظومه در حوزه و دبيرستان دين و دانش قم پرداخت.
وي در گام بعدي براي تقويت پيوند دانشآموزان، دبيران و روحانيون، کانون اسلامي دانشآموزان و فرهنگيان را بنا نهاد. سپس با برنامهاي منسجم براي سازماندهي، تحولآفريني، روحيهبخشي و هدايت طلاب صاحب قلم، «مجمع علمي اسلامشناسي» را راهاندازي کرد و در عين حال خود نيز به عنوان فاضلي قلم به دست، همکاري با مطبوعات ديني از جمله مجمع درسهايي از مکتب اسلام و مکتب تشيع را در پيش گرفت. از آثار ديگر وي ميتوان اين موارد را نام برد؛ حاشيه بر کتاب اسفار اربعه، روش انديشه، آيات اصول اعتقادي قرآن، نقش دانشمندان در پيشرفت علوم، ويژگي هاي زعامت و رهبري و آثاري ديگر.
وي که به سبب بهرهگيري از درس امام خميني به ايشان علاقهمند شده بود پس از آغاز نهضت اسلامي از راههاي گوناگون به زنده نگه داشتن قيام کمک مينمود سخنرانيهاي متعدد در شهرهاي گوناگون، برپا نمودن پايگاه تبليغي و انقلابي در مسجد الجواد و مسجد قبا، شکلدهي و سازماندهي مبارزات و نيز حضور فعال در کميته استقبال امام خميني بخشي از تلاشهاي وي به شمار ميرود. پس از پيروزي انقلاب با همفکري بزرگان، طرح کميتههاي انقلاب اسلامي را پيشنهاد و خود نيز مسئوليت يکي از مناطق تهران را بر عهده گرفت، عضويت در شوراي انقلاب، شوراي عالي نظارت بر مؤسسه اطلاعات و شوراي گسترش آموزش عالي، عضويت در جامعه مدرسين حوزه علميه قم.
و بالاخره شرکت در بنيانگذاري جامعه روحانيت مبارز تهران از ديگر فعاليتهاي بعد از انقلاب شهيد مفتح است.
همچنين پس از تأسيس حزب جمهوري اسلامي به عضويت آن درآمد و در عين حال تلاش نمود با گروه هاي مختلف فکري که در مسيري انحرافي حرکت مي کردند، مبارزه نمايد. بر همين اساس و پس از شهادت استاد مطهري، وي نيز مورد تهديد قرار گرفت و سرانجام در بيست و هفتم آذرماه 1358 هنگام ورود به دانشکده الهيات دانشگاه تهران توسط گروه فرقان مورد سوء قصد قرار گرفته و همراه با دو محافظ خويش به شهادت رسيد.
پيکر وي فرداي آن روز در قم و با حضور امام خميني تشييع و در جوار حضرت معصومه3 مدفون گرديد. امام خميني در پيام خويش، تأکيد کردند اميد بود از دانش استاد محترم و از زبان و علم او بهرهها براي استفاده و پيشرفت نهضت برداشته شود.
______________________________________
تهیه و تنظیم: حسینی هرندی
متن کم